آنچه در مورد تب کودکان باید بدانید (بخش اول)

تب ویروسی زمانی اتفاق می‌افتد که بدن کودک در حال مبارزه با یک بیماری ایجادشده توسط ویروس است.
 

کودک تان با گونه‌‌های برافروخته و پوستی که از داغی می‌‌درخشد از خواب بیدار می‌شود. دمای بدن را با دماسنج مقعدی دیجیتال می‌گیرید که درجهٔ ۳۷/۷ درجه سانتی‌گراد را نشان می‌دهد. آیا وقت آن است که به او دارو بدهید یا با پزشک تماس بگیرید؟ احتمالاً خیر. از لحاظ تکنیکی، این درجه حرارت اصلاً تب به حساب نمی‌آید. درجه حرارت مقعدی کمتر از ۳۸ درجه، حتی در کوچک‌ ترین کودکان طبیعی به حساب می‌آید.
درجه حرارت بدن کودکان مانند دمای بدن بزرگسالان می‌تواند به دلایل مختلفی، از فعالیت فیزیکی پرفشار گرفته تا حمام گرم یا حتی پوشیدن لباس بیش از حد، افزایش یابد. حتی ساعت روز هم ممکن است در این مورد تأثیر داشته باشد، زیرا دمای بدن در اواخر بعدازظهر بالا می‌رود و اوایل صبح پایین می‌آید. بنابراین، غیر از مواردی که دماسنج مقعدی عدد ۳۸ درجهٔ سانتی‌گراد یا بالاتر را نشان دهد، می‌‌توانید کودک خود را بدون تب در نظر بگیرید.
همچنین گاهی اوقات گرمازدگی با تب اشتباه گرفته می‌شود. گرمازدگی زمانی اتفاق می‌افتد که درجه حرارت بدن به سطح خطرناکی برسد. برای مثال، به علت پوشاندن لباس بیش از حد به کودک در هوای گرم و مرطوب. وقتی هوا خیلی گرم است، به کودک خود لباس‌های سبک و آزاد بپوشانید و هرگز حتی برای یک دقیقه او را در یک ماشین با در بسته و شیشه‌های پایین کشیده‌ شده تنها نگذارید.
 

شما ممکن است تمایلی به استفاده از دماسنج مقعدی دیجیتال برای اندازه‌ گیری دمای بدن کودک خود نداشته باشید، اما این بهترین راه برای فهمیدن دمای دقیق بدن کودکان کوچک‌تر از سه سال است. همچنین هرگز از دماسنج شیشه‌ای استفاده نکنید. اگر شیشه آسیب‌دیده باشد، جیوهٔ سمی داخل آن می‌تواند به کودک آسیب برساند.
به گفتهٔ پزشکان، فقط دماسنج مقعدی می‌تواند عدد واقعی دمای مرکزی بدن را نشان دهد. دمای زیر بغل، دماسنج پیشانی و حتی دماسنج گوش هم به اندازهٔ دماسنج مقعدی دقیق نیست. این انواع دیگر دماسنج‌ها می‌تواند عددی خیلی کمتر یا خیلی بالاتر از دمای واقعی بدن را نشان دهند، بنابراین استفاده نکردن از یک دماسنج مقعدی دیجیتال می‌تواند باعث شود که شما تبی را نادیده بگذارید یا مضطرب شوید که به مراجعهٔ غیرضروری به مرکز اورژانس بینجامد.
 

تب ویروسی زمانی اتفاق می‌افتد که بدن کودک در حال مبارزه با یک بیماری ایجادشده توسط ویروس است، خواه این بیماری عفونت روده باشد و خواه آنفلوانزا یا سرماخوردگی. تب‌های ویروسی معمولاً طی سه روز از بین می‌رود. در این موارد خوردن آنتی‌بیوتیک ضروری نیست، زیرا آنها تأثیری روی ویروس‌ها ندارد.
از طرف دیگر، تب‌های باکتریایی توسط یک عفونت باکتریایی مانند عفونت گوش که خود می‌تواند باکتریایی یا ویروسی باشد، عفونت مجاری ادراری، مننژیت باکتریایی یا سینه پهلوی باکتریایی ایجاد می‌شود. عفونت‌های باکتریایی نسبت به عفونت‌های ویروسی کمتر رایج هستند اما نگران‌کننده‌ ترند، زیرا اگر درمان نشود، می‌تواند به بیماری جدی منجر شود و معمولاً برای درمان بیماری‌های باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌ نیاز هست.
اگر کودک تان هر کدام از شرایط زیر را دارد، بلافاصله با پزشکش تماس بگیرید تا مطمئن شوید که کودک مراقبت پزشکی مورد نیاز خود را دریافت می‌کند:

طبق نظر آکادمی‌های طب اطفال برتر دنیا، در کودکانی که کمتر از سه ماه دارند، درجه حرارت مقعدی ۳۸ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر باید در اسرع وقت به اطلاع یک پزشک اطفال رسانده شود. همچنین موقع تماس با پزشک، به او یادآوری کنید که کودک تان کمتر از سه ما دارد و تب کرده است. اگر نمی‌توانید به پزشک فرزندتان دسترسی پیدا کنید، حتی اگر نیمه‌شب است، فوراً به یک کلینیک اورژانس یا مرکز اورژانس بروید. برای کاهش تب هم هیچ دارویی به کودک ندهید، مگر اینکه پزشک آن را توصیه کند، زیرا نباید تا قبل از اینکه کودک تان مورد معاینه قرار می‌گیرد علائم او را از بین ببرید. غیر از این توضیحات دو دلیل اصلی‌تر برای فوریت تب در کودکان وجود دارد که به شرح زیر است:

اگر تب ویروسی باشد، لازم نیست در مورد احتمال ابتلا به سپسیس نگران شوید. اما مشکل این است که تشخیص بین تب باکتریایی و تب ویروسی تنها از طریق معاینهٔ فیزیکی، غیرممکن است. به همین دلیل، کودک مبتلا به تب ممکن است به آزمایش خون، آزمایش ادرار، عکس‌برداری با اشعهٔ ایکس یا آزمایش مدفوع نیاز داشته باشد تا مشخص شود که عفونت باکتریایی است یا خیر. نوع دقیق آزمایشات تجویزشده نیز به سن و علائم کودک تان ارتباط دارد.

همچنین ممکن است کودک مبتلا به تب برای بررسی احتمال مننژیت به یک پونکسیون نخاعی نیاز داشته باشد، چون مننژیت یک عفونت نادر اما جدی است که موجب التهاب غشاهای محافظ مغز و نخاع می‌شود.

ادامه دارد....

منبع : سایت مادرشو